equipe-19-en-23.reismee.nl

De cirkel is rond!

Vandaag, zondag 8 juni, hebben we de laatste etappe afgelegd van Oslo naar Göteborg. Omdat het niet zo'n lange route was (ca. 350 km), besloten we om voor vertrek nog even Oslo in te gaan. Daar was het de vorige dag niet meer van gekomen, omdat we pas om een uur of 7 in het hotel aankwamen. Oslo is een bruisende, moderne stad en we hadden er makkelijk een dag (of twee) kunnen doorbrengen, maar gezien de beperkte tijd hebben we alleen een wandeling langs de haven gemaakt en daar koffie gedronken. Leuke stad om nog eens terug te komen! Om een uur of half 12 zijn we via een alternatieve route naar Göteborg gereden. We wilden namelijk onderweg even over de eilandjes rijden, waar we goede herinneringen aan hadden van de vorige keer dat we Zweden bezochten. Op Orust hebben we gepicknickt. Vandaar was het nog ca. 80 km naar Göteborg. Om een uur of 5 kwamen we aan bij het Ibis hotel (op een boot), waar we ook de eerste nacht hadden doorgebracht.
Even opgefrist en om half 7 naar de overkant van de straat gelopen, waar we het afscheidsdiner hadden. Morgen hebben we nog bijna  een hele dag in Göteborg voordat we de boot op gaan. Na de overtocht naar Kiel volgt dan nog de laatste lange rit naar huis, een kleine 600 km.
Het zit er bijna op.. We hebben heel veel gereden en heel veel gezien. Telkens wisselende landschappen, het werd nooit saai. We hebben een paar keer wat kleine mankementen aan de auto's gehad, maar dankzij het geweldige technische team konden die iedere keer snel worden verholpen. We hebben ervan genoten, het was een zeer geslaagde reis!

Naar Geiranger, via de Atlantische Weg en de Trollstigen.

Uitslapen! Prachtig weer en een heerlijk verzorgd ontbijt om half 9!
De auto inpakken (checken of het amperelampje niet weer aanstond) en rond half 10 vertrokken. We moesten even goed op de routekaart kijken, want TomTom gaf soms andere opdrachten dan in het routeboekje stonden. Toch zonder kleerscheuren de stad kunnen verlaten. Eerst weer door een tunnel en al snel reden we op de prachtig mooie Atlantische Weg! Wat een uitzicht, wederom supermooi.
We kwamen onderweg nog een enthousiaste Australiër tegen die van alles wilde weten, dat is altijd erg leuk, maar werkt soms ook wat vertragend.
We hebben weer een picknick gehouden, leuk gezamenlijk op een kleedje met wat brood en kaas en niet te vergeten...hagelslag.
Vandaag mochten we twee keer met een ferry overvaren, dat lukte wonderbaarlijk snel. Bij de eerste ferry reden we meteen de boot op en bij de tweede ferry hebben we misschien 10 minuutjes gewacht.
Tussen beide ferry's in was daar de Trollstigen. Wat een klim en wat een bochten en niet te vergeten, wat een uitzicht op de route die je reed en de gigantische waterval! De mannen hoefden vanavond niet meer naar de Gym, ze hebben hun armspieren vandaag al voldoende gebruikt.
Toetje was het fantastische hotel, waar we zelfs opgewacht werden. Een mooie kamer en wederom een uitzicht op een iets kleinere waterval.
Prima buffet volgde tezamen met nog zo'n 100 Chinezen.
Er werd ook walvis geserveerd, wat alleen door Sandra geproefd is, best lekker, maar de gedachte dat het walvis was maakte het dubbel.
Na de overvloedige maaltijd gingen de mannen nog even sleutelen / meekijken onder motorkappen en de vrouwen hebben de wandeling naar de onderkant van de waterval ondernomen. Het was geweldig om zo dichtbij die kolkende watermassa te lopen. We kregen wel een douche, maar het was de moeite waard.
Marcel is nog even naar het automuseum gelopen, dat in de kelder van het hotel gevestigd is. Prachtige Amerikaanse oldtimers..
We gingen weer vroeg naar bed, want het was een behoorlijk vermoeiende dag geweest.

De een na langste etappe, vermoeiend en met uitdagingen

Vandaag stond de een na langste etappe op het programma. We reden van Mo I Rana naar Kristiansund, een traject van 665 km. Met tunnels en een ferry. Dat betekende om half zeven ontbijt en om zeven uur vertrek. Dat liep allemaal gesmeerd, het ontbijt was beperkt en dat hielp bij het vlotte vertrek.
Onze taktiek, was om in de morgen veel kilometers team,en zodat we in de middag rustig naar het einde van de etappe konden toewerken.
Dat eerste is gelukt, het tweede niet. We kregen wat tegenslag doordat er veel wegwerkzaamheden waren waardoor er regelmatig oponthoud ontstond, waarbij het verkeer beurtelings, begeleid door een ledebil, stapvoets op een rijbaan doorgeleid werd.
In het tweede deel kregen we op te maken met aar pech. Bij de auto van Marcel bleef het Amperelampje ineens branden. Na overleg hebben we besloten op een minimum energieniveau verder te rijden (Houston we have à problem). De Katterug maakte onderweg een vreemd geluid dat eindigde met een grote bonk. Op de Ferry bleek dat we de opgeloste plaat aan de eerste demper van de uitlaat waren kwijtgeraakt. De plaat veroorzaakte eerder irritante resonanties doordat een van de lanspunten was losgeraakt. Uiteindelijk was de conclusie dat er niet was beschadigd en dat we geen last meer van resonantie hadden.
Uiteindelijk kwamen we bijna op schema aan, anderen hadden minder geluk omdat zij in de lange file bij Trondheim terechtkwamen, na een ongeluk.
Het hotel in Kristiansund was schitterend. Op de parkeerplaats hebben we Marcels probleem van het Amperelampje weten op te lossen. Het bleek dat we de dynamo moesten vervangen. Gelukkig was er een medereiziger die er nog een bij zich had. Daarmee konden we met een gerust hart gaan slapen en ons gereedmaken voor de mooie etappe naar Geiranger.

Van Kabelvåg naar Mo i Rana

Vandaag stond in het teken van TUNNELS... en wegwerkzaamheden.. En wegwerkzaamheden in tunnels.. Het was niet een superlange tocht maar er zat wel een overtocht met een ferry op de route en we werden af en toe behoorlijk opgehouden door wegwerkzaamheden, waar zo op het oog niet veel gewerkt werd. Erg frustrerend dus! 
Vanochtend vroeg vertrokken na een heerlijk ontbijt op de veranda van ons huisje. Het was prachtig weer, we moesten zelfs onderweg wat luchtigers aantrekken! 
De ferry van half 11 op de valreep gehaald, samen met zo'n 25 andere equipes.
Heerlijk in de zon op het dek, kopje koffie erbij.. 
Lekker geluncht met een boterhammetje met kaas en gauw weer verder. 
Ongeveer 80 km van Mo i Rana passeerden we opnieuw de poolcirkel, nu richting het zuiden. Ruim een week geleden passeerden we ook de poolcirkel, toen in Finland, dus al die tijd hebben we boven de poolcirkel doorgebracht!
Bij het poolcirkelmonument helaas nog wat schade opgelopen aan de auto van Marcel, toen een andere deelnemer even niet goed oplette en achteruit reed tegen de Amazon. Een iets gedeukte rozet, de schade valt gelukkig mee.
Door al het oponthoud waren we rond 18.00 uur pas bij het hotel, maar we waren lang niet de laatsten.. 
Na het diner, lees ietwat chaotisch verlopen buffet, gingen de meesten vroeg naar bed. Na 12 dagen begint de vermoeidheid ons toch parten te spelen..
Morgen weer een vroege start, want de op een na langste etappe staat op het programma: 665 km naar Kristiansund. 

De Lofoten en de walvissafari

En ja hoor, wederom mochten we vroeg uit de veren. Half 7 ontbijt en daarna zo snel mogelijk vertrekken want vandaag stond de etappe van Harstadt naar Svolvaer op het programma. Voor degenen die aan de walvissafari zouden deel nemen was er een tussenstop (lees omleiding) naar Andenes. Omdat wij hadden ingeschreven hadden we een etappe van 450 km voor de boeg met tussendoor een drie uur durende speurtocht naar potvissen en pilot wales. 

Wat hadden we een mooie dag. De route over de eilanden van de Lofoten en de safari waren in een woord geweldig. Wat een mooi landschap, wat een geluk dat we prachtige fotomomenten aan land en op het water hadden. En dan niet te vergeten het schitterende weer dat wij vandaag als cadeau erbij kregen.

Er is geen diner vandaag omdat de tweede groep pas in de middag naar walvissen gingen zoeken, zij zijn pas later op de camping.
Wat ook nog een cadeautje was: ons geweldige cabin by the sea. Wat een uitzicht en mede dankzij de zon ook nog eens lekker uitrusten.

Op de fotopagina kunnen jullie er een beeld van krijgen.

Op naar de Lofoten

Vanmorgen konden we uitslapen, ontbijten om 8 uur. We vertrokken rond 9 uur en moesten het eerste stuk dezelfde route van gisteren rijden. Verrassend om dezelfde weg vanaf de andere kant te zien, zeker als dan ook de zon schijnt. Na zo'n 2 uur zou er een waterval (Målselvfossen) te bezichtigen zijn en wij besloten om daar naar toe te rijden, maar wel naar een punt waar de stroom opwaarts ging. Helaas bleek dat hetzelfde punt te zijn waar iedereen eindigde.....dus het was gezellig druk.
We hebben mooie plaatjes kunnen schieten en hebben daar ook onze lunch meteen genoten aan een mooie picknicktafel met de eerste muggen. Nare muggen die meteen steken....tot nu toe geen klachten....
Daarna verschillende stops gemaakt, want het was vandaag geen lange rit.
In Harstadt meteen tanken zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken, morgen gaan we op Walvissafari!

Vaarwel Noordkaap, hallo Tromsø!

We moesten weer vroeg op, reveille om half 6 en om 6 uur ontbijt. Vertrek om half 7 lukte zelfs iets vroeger.
We passeerden al snel de overblijfselen van wat eens een rendier was, we moeten echt goed op blijven letten dus!
Pittige bochten en hobbelige wegen hielden ons niet tegen en het eerste stuk verliep heel voorspoedig.
We hadden brood mee genomen voor de lunch onderweg en konden daarom een mooi plekje zoeken om te lunchen, dat lukte perfect. Een prachtig plekje, waar werkelijk niemand was, iets van de grote weg af. Er waren scholeksters en zelf de tureluur ontbrak niet. Ze waren wel een beetje van slag, ze waren niet zoveel visite gewend....
Er was een keuze vandaag om over te varen met een pont, twee keer, je kon er tijd mee besparen, maar wij besloten dat we alle kilometers willen rijden en hebben dus onze prachtige route vervolgd.
Om kwart voor 5, iets vroeger dan verwacht arriveerden wij in Tromsø, het Parijs van Noorwegen. Een mooie stad alwaar we in twee verschillende hotels verbleven.
Parkeren in een soort grot, een klein stukje lopen naar het hotel en snel naar de kamers. Mooi hotel, wel wat kleine kamers, maar ja, de bedden zijn oké!
Snel foto's plaatsen en daarna uit eten, want er was helaas na deze lange rit geen diner voorzien.
Heerlijk gegeten in het steakhouse en daarna terug naar het hotel, we waren best moe.
In de hotellounge konden we een kopje koffie krijgen en daarna zijn we heerlijk gaan slapen.

Lørdag

Zaterdag - oftewel Lørdag.
Vandaag was rustdag, sleuteldag, koningskrabdag en Nordkapp-groepsfotodag!
Een rustige start: ontbijt om een uur of 8, dus echt wel uitslapen vergeleken met de afgelopen - en komende - dagen.. Daarna is er door de heren wat aan de auto's gesleuteld (hoezo rolbevestigend..) en konden de dames wat tutten. Om een uur of 12 zijn we naar het centrum van Honningsvåg gereden. De rest van het gezelschap (het grootste deel) ging op king crab excursie, deels per bus en deels per motorboot. Wij hadden daarvoor bedankt, omdat Marcel geen grote liefhebber is van vis en tijdens de excursie werd de gevangen krab genuttigd als lunch en was er geen alternatief. Wij hebben in Honningsvåg ook koningskrab gegeten in een heel leuk restaurantje, waar ook een broodje kaas op het menu stond. Marcel en Jan Pieter waren bijna met de Hurtigruten vertrokken, maar besloten op het laatste moment toch maar te blijven. 
Na de lunch vast getankt en broodjes ingeslagen voor de barre tocht van morgen.. Om kwart voor 5 opnieuw naar de Noordkaap gereden, omdat er een groepsfoto gemaakt ging worden met alle deelnemers + auto's. Alle auto's werden in een kring opgesteld met de deelnemers ernaast. Vervolgens zijn we gefilmd en gefotografeerd door Geja van het filmteam. Het was een schitterend gezicht! De avond wordt afgesloten met een gezamenlijk buffet in ons hostel en vanavond gaan we nog 1 x in onze stapelbedjes! Morgen om 1/2 6 op, 6 uur ontbijt en half 7 rijden! Lange, zware etappe naar Tromsø: 665 km...